کد مطلب:312178 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:546

آیا تا قبل از سال 71 ، تقویم در باره حضرت زهرا (س) از کلمه "وفات" استفاده می کرد
طرح شبهه:

احتمالا در سال یی بود كه عده ای از كارشناسان و محققان جمهوری اسلامی مستقر در مجلس شورای اسلامی كه جزو نمایندگان هم بودند پس از یییی سال تحقیق و بررسی ناگهان به راز مهمی پی بردند و آن اینكه حضرت فاطمه دختر رسول خدا (ص) فوت ننموده بلكه شهید شده است اینجا بود كه آن نمایندگان مجلس (كه خداوند از آنان نگذرد) اعلام كردند از این پس در تقویمها بجای وفات بنویسند شهادت. و این روز را تعطیل اعلام نمودند و به این صورت بزرگترین ضربت را بر وحدت اسلامی وارد نموده و شكافی عمیق ایجاد نمودند.

آقایان شیعه به ما بگویید چرا تا پیش از این در تقویم ایران می نوشتند رحلت؟!

نقد و بررسی:

این پرسش دیگر واقعا شیعه را ضربه فنی كرده است!!! حال اگر یك یا دو تقویم نوشته اند وفات، آن هم با وجود اینهمه دلیل از اهل سنت و شیعه بر شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها، آیا استناد به چنین دلیل های ارزش شنیدن دارد؟

در پاسخ به این شبهه، توجه به دو نكته ضرور است:

اولاً: وفات كلمه ای است عام كه هم شامل مرگ طبیعی و هم شامل شهادت می شود؛ زیرا در بسیاری از موارد حتی در كتاب های معتبر، نسبت به شهادت امام حسین، امیر مؤمنان، جعفر طیار علیهم السلام و همچنین در باره خلیفه دوم و سوم نیز كلمه وفات به كار رفته است.

وفات امام حسن علیه السلام د روایات

طبرسی در الإحتجاج می نویسد:

محمد بن الحنفیة بعد وفاة أخیه الحسین صلوات الله علیه

الطبرسی، أبی منصور أحمد بن علی بن أبی طالب (متوفای 548هـ)، الاحتجاج، ج 2، ص 136، تحقیق: تعلیق وملاحظات: السید محمد باقر الخرسان، ناشر: دار النعمان للطباعة والنشر - النجف الأشرف، 1386 - 1966 م.

و ابن شهرآشوب می نویسد: رسول خدا صلی الله علیه وآله درباره امام حسین علیه السلام فرمود:

أما ان أمتی ستقتله فمن زاره بعد وفاته كتب الله له حجة من حججی.

آگاه باشید كه امتم حسین را می كشند، پس هر كس پس از وفاتش او را زیارت كند، خداوند ثواب یك حج از حجهای مرا برای وی می نویسد.

ابن شهرآشوب، شیر الدین أبی عبد الله محمد بن علی المازندرانی (متوفای588 هـ)، مناقب آل أبی طالب، ج 3، ص 272، ناشر: المكتبة والمطبعة الحیدریة ـ النجف، 1345هـ.

وفات امیر المؤمنین علیه السلام در روایات شیعه و سنی:

همچنین درباره شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام نیز تعبیر به وفات وجود دارد:

وكان مع أخیه الحسن بعد وفاة أبیه علیهم السلام عشر سنین وبقی بعد وفاة أخیه الحسن علیه السلام إلی وقت مقتله عشر سنین.

امام حسین علیه السلام، پس از شهادت پدر بزرگوارش، ده سال با برادرش امام حسن علیه السلام و ده سال پس از ایشان زندگی كرد.

الأربلی، أبی الحسن علی بن عیسی بن أبی الفتح (متوفای693هـ)، كشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 250، ناشر: دار الأضواء بیروت، الطبعة: الثانیة، 1405هـ‍ 1985م؛

المجلسی، محمد باقر (متوفای 1111هـ)، بحار الأنوار، ج 44، ص 200، تحقیق: محمد الباقر البهبودی، ناشر: مؤسسة الوفاء - بیروت - لبنان، الطبعة: الثانیة المصححة، 1403 - 1983 م.

در روایات اهل سنت نیز در باره امیر مؤمنان علیه السلام از كلمه "وفات" استفاده شده است:

عن عمرو بن حبشی قال خطبنا الحسن بن علی بعد وفاة علی فقال لقد فارقكم رجل بالأمس لم یسبقه الأولون بعلم....

إبن أبی شیبة الكوفی، أبو بكر عبد الله بن محمد (متوفای235 هـ)، الكتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، ج 6 ص 371 و ج 7، ص 476، تحقیق: كمال یوسف الحوت، ناشر: مكتبة الرشد - الریاض، الطبعة: الأولی، 1409هـ؛

الشیبانی، أحمد بن حنبل أبو عبد الله (متوفای241هـ)، فضائل الصحابة، ج 2 ص 600، تحقیق د. وصی الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1403هـ - 1983م.

وخرج عبید الله بن العباس بن عبد المطلب إلی الناس بعد وفاة علی ودفنه فقال: إن أمیر المؤمنین رحمه الله تعالی قد توفی براً تقیاً، عدلا مرضیاً...

البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر (متوفای279هـ)، أنساب الأشراف، ج 1 ص 383.

وفات حمزه سید الشهداء در روایات:

حضرت حمزه عموی رسول خدا، در میان شیعه و سنی به "سید الشهداء" مشهور است، در عین حال در باره او از كلمه "وفات" استفاده شده است:

منها بعد وفاة حمزة بن عبد المطلب ورسول الله...

العاصمی المكی، عبد الملك بن حسین بن عبد الملك الشافعی (متوفای1111هـ)، سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل والتوالی، ج 1 ص 426، تحقیق: عادل أحمد عبد الموجود- علی محمد معوض، ناشر: دار الكتب العلمیة.

وفات جعفر بن أبی طالب علیهما السلام در روایات:

شهادت جفعر بن ابوطالب علیهما السلام از دیدگاه شیعه و سنی قطعی است؛ اما در عین حال در باره وی نیز كلمه "وفات" به كار برده شده است:

عن عَائِشَةَ قالت لَمَّا أَتَتْ وَفَاةُ جَعْفَرٍ عَرَفْنَا فی وَجْهِ رسول اللهِ صلی الله علیه وسلم الْحُزْنَ …

إبن أبی شیبة الكوفی، أبو بكر عبد الله بن محمد (متوفای235 هـ)، الكتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، ج 3، ص 62 و ج 7، ص 414، تحقیق: كمال یوسف الحوت، ناشر: مكتبة الرشد - الریاض، الطبعة: الأولی، 1409هـ.

وفات عمر بن الخطاب در روایات:

اهل سنت اتفاق دارند كه خلیفه دوم توسط ابولؤلؤ به شهادت!!! رسیده است؛ اما می بینیم كه خود آن ها در كتاب هایشان همواره از كلمه "وفات" در باره عمر استفاده كرده اند. آیا این دلیل می شود كه بگوییم كشته شدن عمر به دست ابولؤلؤ دروغ است و عمر اصلاً كشته نشده است؟ اگر كسی كتاب های اهل سنت را بگردد، شاید بیش از هزاران مورد پیدا كند كه ما به اختصار به چند مورد اشاره می كنیم:

بلاذری در انساب الأشراف می نویسد:

وخطب فاطمة بنت عمر الخطاب رضی الله تعالی عنه، بعد وفاة عمر، وأصدقها مائة ألف....

البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر (متوفای279هـ)، أنساب الأشراف، ج 2، ص 257.

ویقال كان فتح الری قبل وفاة عمر بسنتین.

الطبری، أبی جعفر محمد بن جریر (متوفای310)، تاریخ الطبری، ج 2، ص 536، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت.

ولا حجة له فی بقاء الصحابة بلا خلیفة فی مدة التشاور یوم السقیفة وأیام الشوری بعد وفاة عمر رضی الله عنه لأنهم لم یكونوا تاركین لنصب الخلیفة.

النووی، أبو زكریا یحیی بن شرف بن مری، شرح النووی علی صحیح مسلم، ج 12، ص 205، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، الطبعة الثانیة، 1392 هـ.

وروی حماد بن النضر عن محمد بن المنكدر عن عطاء عنها نحوه وقال حدثتنی بعد وفاة عمر.

الذهبی، شمس الدین محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفای748هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج 5، ص 132، تحقیق: شعیب الأرناؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

والصحیح أنه ولد لسنتین مضتا من خلافة عمر فیكون له وقت وفاة عمر ثمان سنین

ابن القیم الجوزیه، محمد بن أبی بكر أیوب الزرعی أبو عبد الله (متوفای751هـ)، حاشیة ابن القیم علی سنن أبی داود، ج 13، ص 244، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الثانیة، 1415هـ - 1995م.

لأنه ولد یوم موت رسول الله صلی الله علیه وسلم وفطم یوم وفاة أبی بكر وبلغ یوم وفاة عمر بن الخطاب وتزوج یوم مقتل عثمان بن عفان وولد له یوم مقتل علی بن أبی طالب

الصفدی، صلاح الدین خلیل بن أیبك (متوفای764هـ)، الوافی بالوفیات، ج 16، ص 287، تحقیق أحمد الأرناؤوط وتركی مصطفی، ناشر: دار إحیاء التراث - بیروت - 1420هـ- 2000م.

صفدی در این جا برای رسول خدا صلی الله علیه وآله، ابوبكر و عمر از كلمه "وفات" استفاده كرده است؛ ولی برای امیر مؤمنان علیه السلام و عثمان از كلمه "مقتل"!!!. به احتمال زیاد ایشان اعتقادی به كشته شدن عمر نداشته است!!!.

ثم دخلت سنة ثلاث وعشرین وفیها وفاة عمر بن الخطاب.

القرشی الدمشقی، إسماعیل بن عمر بن كثیر أبو الفداء (متوفای774هـ)، البدایة والنهایة، ج 7، ص 130، ناشر: مكتبة المعارف - بیروت.

حتی هیثمی در كتابش بابی را با عنوان "باب وفاة عمر رضی الله عنه" قرار داده است.

الهیثمی، علی بن أبی بكر (متوفای 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 9، ص 74، ناشر: دار الریان للتراث/ دار الكتاب العربی - القاهرة، بیروت - 1407هـ.

وفات عثمان در روایات اهل سنت:

عثمان بن عفان، در زمان خلافتش توسط صحابه رسول خدا كشته شد، اهل سنت او را شهید می دانند؛ اما در عین حال در باره او از كلمه "وفات" استفاده كرده اند:

ذكر وفاة عثمان بن عفان رضی الله عنه (47 ق هـ 35هـ).

... أخبرنا إسماعیل بن أحمد قال أخبرنا محمد بن هبة الله الطبری قال أخبرنا أبو الحسین بن بشران قال أخبرنا أبو علی بن صفوان قال حدثنا أبو بكر القرشی قال حدثنی الحارث بن محمد التمیمی قال حدثنی أبو الحسن علی بن محمد القرشی عن سعید بن مسلم بن بانك عن أبیه أن عثمان بن عفان قال متمثلا یوم دخل علیه فقتل

أری الموت لا یبقی عزیزا ولم یدع لعاد ملاذا فی البلاد

ابن الجوزی، أبو الفرج عبد الرحمن بن علی بن محمد (متوفای 597 هـ)، الثبات عند الممات، ج 1ص 101، تحقیق: عبد الله اللیثی الأنصاری، ناشر: مؤسسة الكتب الثقافیة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1406هـ.

سخاوی از بزرگان اهل سنت در مطلبی در باره امیر مؤمنان علیه السلام، عمر بن خطاب و عثمان از كلمه وفات استفاده می كند:

... وبالكاف والجیم أیضا: إلی أن وفاة عمر بن الخطاب كانت فی سنة ثلاث وعشرین، وذلك فی آخر یوم فی ذی الحجة شهیدا.

وبالهاء واللام: إلی أن وفاة عثمان بن عفان كانت فی سنة خمس وثلاثین وذلك فی ذی الحجة أیضا شهیدا.

وباللام والتحتانیة: إلی أن وفاة علی بن أبی طالب كانت فی سنة أربعین، وذلك فی رمضان شهیدا.

وفات عمر در سال 23 هـ بود كه در آخر ذی الحجه، شهید شد.

وفات عثمان در سال 35هـ بود كه در ذی الحجة همان سال شهید شد.

وفات علی بن ابوطالب در سال 40هـ بود كه در رمضان همان سال به شهادت رسید.

السخاوی، الإمام الحافظ شمس الدین محمد بن عبد الرحمن (متوفای902هـ)، الغایة فی شرح الهدایة فی علم الروایة، ج 1، ص 315، تحقیق: أبو عائش عبد المنعم إبراهیم، الطبعة: الأولی، ناشر: مكتبة أولاد الشیخ للتراث - 2001م.

ثانیاً: این كه در تقویم های پیش از سال 1372، به جای شهادت، وفات آمده باشد، دروغی است آشكار. بلی، پیش از انقلاب این گونه بوده است.

بر فرض كه چنین باشد، آیا تقویم می تواند ملاك درستی یا نادرستی وقایع و اعتقادات باشد؟

جای بسی تأسف است كه برخی برای اثبات یا رد مطلبی اعتقادی، به چنین ادله سستی استناد می كنند.

از قدیم گفته اند كه: " الغریق یتشبّث بكل حشیش؛ كسی كه در حال غرق شدن است به هر خس و خاشاكی چنگ می اندازد ".

با وجود روایات صحیح السند در كتاب های اهل سنت مبنی بر هجوم ابوبكر و عمر به خانه صدیقه شهیده سلام الله علیها، استناد به چنین دلایلی چه ارزشی دارد؟

نتیجه:

این كه تقویم ها به جای شهادت "وفات" نوشته باشند، دلیل بر عدم شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها نمی شود؛ چرا كه در باره امام حسین، امیر مؤمنان، حمزه سید الشهداء، جعفر بن ابوطالب علیهم السلام، عمر بن خطاب و عثمان بن عفان نیز این واژه به كار برده شده است؛ با این كه شیعه و سنی بر شهادت آن دو بزرگوار اتفاق دارند.